Krava, van Karel Kachyna, Tsjechie 1993. KRAVA is een film van de Tsjechische filmer Karel Kachyna. KRAVA betekent koe. De koe staat centraal in dit plattelandsdrama. Een licht achterlijke jongeman woont samen met zijn zieke moeder hoog in de bergen. Op een morgen gaat de zoon de koe, hun kostbaarste bezit, verkopen. Met het geld kan de jongeman morfine kopen om de pijn te verlichten van de ernstig zieke moeder. Maar de moeder is al overleden als hij weer terugkeert uit het dal. De film roept associaties op met de film VACAS, "koeien" in het spaans, van de Spaanse regisseur Medem. Die film heeft het filmhuis enige tijd geleden vertoond. Daar waren de koeien de sullige, bijna filosofische, getuigen van het harde leven op het Spaanse platteland in de vorige eeuw. In KRAVA staat de koe voor het geluk. Nadat de moeder begraven is ziet een dienstmeid van een hereboer uit het dorp in het dal haar kans waar om bij de jongeman in te trekken. De jongeman gooit haar etterlijke malen het huis uit en verkracht haar, maar zij houdt vol, waarschijnlijk omdat ze in het dorp niet veel beter gewend was. De oude hereboer komt nog langs met een politie-agent om haar te chanteren om weer terug te komen. De moeder van de jongeman was van lichte zeden. In flashbacks zien we hoe in zijn jeugd het huis gevuld was met dronken mannen en muziek. Als de jongen zijn moeder betrapt met een man vlucht hij verschrikt uit huis en valt hij van een berg. Van die val houdt hij een kromme rug en zijn verstandelijke handicap over. Zijn ambivalente houding tegenover vrouwen wordt er ook geloofwaardiger door. Toch weet de jonge vrouw hem voor haar te winnen. Als de twee jongelieden aan elkaar gewend raken bloeit er wat moois op. Het harde bestaan kent zijn mooie momenten. Samen verdienen zij genoeg geld in de steengroeve om een koe te kunnen kopen. Ze trouwen als er een kind op komst is. De koe krijgt een kalf. Van de regisseur Kachyna was er verleden jaar een retrospectief op het filmfestival van Rotterdam. Veel van zijn films gaan over gewone mensen in een wereld vol tegenslag. In mooie beelden en een rustige verhaallijn verteld Kachyna over de veerkracht van mensen. Van dergelijke plattelands-drama's kunnen de Nederlandse filmmakers nog wat leren. Door de hele film heen sjouwt de jongeman bakken rivierzand uit het dal de berg op, om een akker aan te leggen op de bergweide voor zijn huis. Ondanks alle tegenslagen vordert de akker aardig en waarborgt de man iets voor het nageslacht.